WVV JO19-2 stuurt Onstwedder boys JO19-1 met lege handen naar huis
Rond 10:45 uur hoor ik thuis een toeter van mijn jongens die vertrekken naar Winschoten om de eerste wedstrijd van dit jaar te gaan voetballen. Er blijft niks anders over om mijn fiets uit de garage te halen, en onder genot van een heerlijk lentezonnetje, zet ik koers richting Winschoten. 
Aangekomen op het sportpark probeer ik een beetje uit het zicht van trainer Richard Lourens te blijven, want er wordt namelijk nog een grensrechter gezocht. Dit blijkt van korte duur, "wil jij vlaggen" Klokslag 12:00 uur fluit de goed leidende Wouter van Riet voor het begin van de wedstrijd. De eerste helft spelen de boys goed, en weten een aantal keren goed door de organisatie van de gasten te komen. Na twintig minuten spelen volgt er een goede aanval over rechts en wordt Joran gevloerd in het strafschopgebied, de scheidsrechter wijst naar de stip. Voor aanvoerder Hugo Post een koud kunstje, en hij stuurt de keeper de verkeerde kant op. Onstwedder boys weet nog een keer te scoren voor rust, maar de grensrechter steekt resoluut de vlag omhoog voor buitenspel. 
In de tweede helft is het afwachten hoe het zit met het spelritme en de conditie van de boys, aangezien de winterstop dik twee maanden heeft geduurd. Op wilskracht blijven de boys op de been. Met een alles of niks poging wordt de bal nog in het strafschopgebied van WVV gebracht, en weet de spits van de oranje hemden te scoren. Hun blijdschap wordt wreed verstoord,  omdat de spits buitenspel stond en de grensrechter de vlag wederom omhoog steekt. Het doelpunt wordt afgekeurd en de verwensingen aan mijn adres van de gasten laat ik maar links liggen. Achteraf kreeg ik van ouders te horen van Onstwedder boys dat het doelpunt terecht afgekeurd was. Ik pak mijn fiets en keer fluitend weer terug naar Blijham voor een heerlijk bakkie koffie.