MO13-1

Na een tweetal goede trainingen de afgelopen week, stond de wedstrijd tegen Muntendam op het programma. De eerste wedstrijd tegen Muntendam in de beker was door MO13-1 relatief eenvoudig gewonnen, dus er was hoop. Maar we wisten ook uit de eerste wedstrijd, dat Muntendam een onsportieve ploeg is, die nogal graag tegenstanders kleineert en uitscheldt. Ook is het een fysieke ploeg met wat losse handjes en elleboogjes. Focus en concentratie was dus vereist aan Winschoter kant. Noora ontbrak wegens een knieblessure, maar was op krukken toch aanwezig om haar team aan te moedigen. Aruna was niet aanwezig, want zij is overgeplaatst naar MO15-2 vanwege het personeelstekort aldaar. Beide dames werden wel gemist, want deze twee kunnen aardig wat fysiek werk verrichten in duels.   In de eerste helft zagen we een gelijk opgaande wedstrijd, waarbij Muntendam licht de overhand had, voornamelijk op fysiek vlak. Op het middenveld werden felle duels uitgevochten, waarbij WVV net iets te vaak het onderspit moest delven. Muntendam was van het type “eerst de speelster uitschakelen, dan kijken of we de bal kunnen krijgen”. Dat leidde ertoe dat een aantal speelsters aan Winschoter kant behoorlijk geraakt werden. Ysatis was het eerste slachtoffer. Na 5 minuten spelen vocht ze een duel uit met haar tegenstander, die vervolgens een stomp in de ribben uitdeelde. Dit werd helaas niet gezien door onze scheidsrechter. Ze zou niet het enige slachtoffer blijken. In het vervolg van de wedstrijd werden ook Riva, Nomindari, Sterre en Nessa hard aangepakt. Frustratie over balverlies leidde er bijvoorbeeld toe dat Riva snoeihard in de rug werd geduwd, zodat ook zij het veld een paar minuten moest verlaten. Nadat de eerste berichten over scheldende tegenstanders bij Danny binnenkwamen, heeft hij de trainer van Muntendam daarop aangesproken. Deze reageerde in eerste instantie nauwelijks, maar begon in de tweede helft in te zien dat er toch het een en ander aan de hand was. Het veranderde niet veel aan de wedstrijd jammer genoeg. Danny gaf steeds aan dat de speelsters van MO13-1 zich vooral moesten richten op het voetballen, maar hij snapte ook wel dat de intimidatie van Muntendammer kant in de hoofden van een aantal speelsters ging zitten. Danny gaf ook aan dat als hijzelf de wedstrijd had gefloten, Muntendam niet met 8 speelsters het einde van de wedstrijd had gehaald.     De eerste helft eindigde met 0-0 op het scorebord. Bij WVV werd wel gevochten, maar waren we vaak net even te laat zodat de tegenstander de bal onder controle kon krijgen. Vrijlopen in balbezit kon ook beter, maar we zagen ook een aantal goede acties, waaruit bleek dat de meiden toch echt wel iets in hun mars hebben.   De tweede helft van de wedstrijd liet hetzelfde beeld zien als de eerste helft. De Muntendammer meiden lieten zich van hun meest onsportieve kant zien met stevige overtredingen, het wegbeuken van WVV-speelsters en met ellebogen in de nek van Winschoter meiden. Nomindari werd flink onderuit geschopt terwijl de bal niet meer in de buurt was. En ook het gescheld ging gewoon door, ondanks waarschuwingen van Danny aan het adres van een aantal Muntendamsters. Wel speelde WVV beter in de tweede helft. Er waren goede acties te zien via de buitenkant door Riva, Nomindari en Lieke, maar het leidde niet tot een verdiende treffer. Aan de andere kant viel helaas wel een doelpunt na een simpel ingeleverde bal. In de daaropvolgende klutssituatie kon de Muntendammer spits de bal in het Winschoter doel krijgen. Wat er ook daarna nog gedaan werd door WVV, het leverde geen gelijkmaker op. De wedstrijd werd met 0-1 verloren.   Toch was Danny na afloop niet geheel ontevreden. Hadden we goed gespeeld? Niet helemaal. De passing was vaak onnauwkeurig en te gehaast. Maar er was wel geknokt tot het einde. De dribbelacties langs de zijkant waren goed. We hebben in de tweede helft ook meer op doel geschoten dan in de eerste helft. Het was een spannende wedstrijd door de vele kansen. En, ik blijf het zeggen, aan WVV-kant staat een ultra-jonge ploeg, die een achterstand heeft opgelopen van zeker een half seizoen. Dat maak je niet zomaar even goed. Wat gaan we dus doen? Met z’n allen keihard werken om beter te worden qua techniek, qua fysiek, qua positioneren en qua afwerken. En dan komen we er wel! Wij kunnen dit als 1 team doen!

Het leek een normale wedstrijddag te worden voor MO13-1. We zouden richting Nieuw-Buinen rijden om daar de strijd aan te gaan met de plaatselijke meiden. Maar een uur voor de wedstrijd ging er iets mis: zowel Nomindari als Ysatis hadden klachten waardoor ze niet konden spelen. Onze selectie werd dus nogal mager. Katie en Noora kampen allebei met knieklachten, dus wissels waren erg welkom. Op de parkeerplaats bij het Rosarium troffen we de trainers van MO15-1. Richard Lourens belde snel met Iris van MO15-2, die vervolgens op tijd in Nieuw-Buinen arriveerde om ons te helpen. Gelukkig! En nogmaals ontzettend bedankt Iris en Richard voor de hulp. Er stonden dus 10 WVV-meiden klaar voor de strijd op het ongemaaide gras van het hoofdveld van de oranjehemden. Danny waarschuwde voor de wedstrijd voor het feit dat de bal niet lekker zou rollen en dat daarom passes steviger dan normaal moesten worden ingespeeld. Ook moesten we er rekening mee houden dat we sneller dan normaal naar de bal toe moesten komen. WVV begon goed aan de wedstrijd. Vooral aanvallend werd er goed gespeeld in de eerste minuten. We waren bewegelijk, kwamen goed richting het Buiner doel, maar strandden vaak op de laatste linie waar een aantal grote meiden waren geposteerd. Sterre deed erg haar best, maar in haar eentje was het te veel. Het ontbrak aan WVV-kant aan aansluiting vanaf het middenveld richting aanval. En als het middenveld dan wel opschoof, werd er niet snel genoeg omgeschakeld bij balverlies. Goede passeeracties over de vleugels kregen helaas geen doelpoging tot gevolg door een slordige eindpass. De meiden van Nieuw-Buinen waren van het type “flink aanpakken” en dat gebeurde ook in de duels. De scheidsrechter greep nauwelijks in als de handjes van Nieuw-Buinen weer eens gebruikt werden om onze meiden op afstand te houden. Andersom lieten onze meiden zich ook intimideren en leden vaak balverlies door verkeerde passes en ongecontroleerd dribbelen. Door het gebrek aan omschakeling van ons middenveld ontstonden er behoorlijke gaten, waar de oranjehemden wel raad mee wisten. Onze verdediging werd meerdere keren heen en weer gespeeld, waardoor er flink wat druk op ons doel ontstond. In eerste instantie werd er met kunst en vliegwerk nog aardig wat gered, maar na verkeerd uitverdedigen gaven we de 1-0 zomaar weg. Nieuw-Buinen was behoorlijk blij en werd nog blijer na een volgende persoonlijke fout: 2-0. In het vervolg van de 1e helft domineerde Nieuw-Buinen meer en meer, maar het kwam niet meer tot scoren. Elisabeth en Danny probeerden de meiden in de kleedkamer ervan te overtuigen dat deze wedstrijd nog niet verloren was. Natuurlijk moest er iets veranderen, maar minimaal een gelijkspel was absoluut mogelijk. Dan was het nodig om nog een half uur alles uit de kast te spelen. Niet geïntimideerd zijn, stevig de duels in, passen naar het juiste kleur shirt en vooral ook schieten op het doel. En ook blijven doen wat in de eerste helft goed ging: vooruit proberen te voetballen. Helaas had Nieuw-Buinen ook het een en ander meegekregen uit hun kleedkamer, dus werd WVV teruggedrukt in de verdediging in het begin van de 2e helft. Ik geef toe dat het lastig voetballen was tegen deze fysiek sterke ploeg. WVV MO13-1 is een team met 2 tweede jaars MO13-meiden, 6 eerste jaars MO13-meiden en zelfs 3 speelsters die eigenlijk nog in de MO11 horen te spelen. Dit zorgt ervoor dat er nog wel eens een behoorlijk verschil in fysieke kracht en lengte zit tussen ons team en een tegenstander. Vandaag was dat vooral terug te zien in de passing. Waar de meiden van Nieuw-Buinen relatief eenvoudig 20 meter overbrugden met een pass door de lucht, lukte datzelfde niet bij WVV. Dat we ondanks dit alles toch nog een aantal keren gevaarlijk voor het doel kwamen en zelfs 3 of 4 keer de paal wisten te raken, is best knap te noemen. Het was gewoon een van die lastige dagen waarop veel mis gaat en we niet het geluk hadden dat de bal in het doel plofte. Er viel jammer genoeg ook nog een 3e goal voor Nieuw-Buinen, zodat de eindstand uitkwam op 3-0. Geen onverdiende overwinning, maar de doelpunten werden wat goedkoop weggegeven door ons. Al met al een wedstrijd om te vergeten qua resultaat, maar Danny heeft wel een aantal verbeterpunten genoteerd waar we de komende tijd mee aan de gang gaan. Op de dinsdag en donderdag wordt het flink aanpoten voor de meiden. We gaan een hoop leren en van week tot week steeds beter, sterker en sneller worden. En dan pakken we de 3 punten in de return tegen Nieuw-Buinen! We can do it together!!

De winst op Muntendam van vorige week smaakte naar meer. Wildervank stond op de nominatie het volgende slachtoffer te worden van MO13-1. De verkoudheidsperikelen leken achter de rug te zijn, dus zou niets de dadendrang van de Winschoter meiden in de weg mogen staan. Maar dan wil het nog wel eens gebeuren dat verwachtingen en realiteit iets uit elkaar liggen: 3 afmeldingen, waardoor er 8 meiden overbleven die de strijd met de roodhemden uit Wildervank moesten aangaan. Geen wissels en dan moet je hopen dat er geen blessuregevallen tijdens de wedstrijd gaan voorvallen. Zonder Sterre, Katie en Lieke werd ’s morgens om 8.00 uur koers gezet naar het zuidwesten. Op dit tijdstip is er gelukkig nog eenvoudig een parkeerplek te vinden in Wildervank en zo betrad WVV MO13-1 het keurig verzorgde sportpark van het deze keer in het oranje gestoken Wildervank. Kleedkamer 8 werd opgezocht. Na wat gezelligheid en het bekend maken van de opstelling, gingen we het bruggetje over naar het kunstgras dat lag te blinken in het ochtendzonnetje. Er volgde een goede warming-up, waarna Esmee de wedstrijdbespreking deed. De scheidsrechter was inmiddels ook gearriveerd: we konden starten. De opstelling in de eerste 30 minuten was: Doel: Danique Verdediging: Riva, Aruna, Nessa Middenveld: Noora, Ysatis, Nomindari Aanval: Esmé MO13-1 startte goed. Het zette Wildervank onder druk en kreeg via de flanken mogelijkheden om richting het doel van de vijandelijke keepster te gaan. Onnauwkeurige passing, zwakke eerste aannames en paniekerig uitverdedigen zorgden er jammer genoeg voor dat de echte kansen uitbleven. WVV was sterker, maar het maakte geen gebruik van het overwicht. Wildervank kwam er spaarzaam uit en dan slechts met 2 of 3 speelsters. Dit gevaar werd relatief eenvoudig geneutraliseerd door onze verdediging. Het eerste kwartier verliep doelpuntloos. De toeschouwers genoten, maar dan vooral van het doorbrekende zonnetje. De wedstrijd op zich was nog niet heel boeiend. Na de 2-minuten-time-out werd WVV gevaarlijker. Het kwam vaker dreigend voor het doel van de tegenstander. De eindpass was nog onnauwkeurig, maar er kwam meer rust in onze verdediging. Daardoor was de opbouw beter verzorgd. Het bewegen zonder bal en ruimte zoeken kon beter, maar daartegenover stond dat er onderling goed gecoacht werd. Wat vooral opviel was dat er felle duels werden uitgevochten, waar de meiden uit Winschoten meestal als winnares uit tevoorschijn kwamen. Iedereen had het idee dat er toch echt een doelpunt ging vallen voor WVV en, jawel hoor, die kwam er. Wildervank verdedigde niet goed uit, Esmé rook haar kans, dook vol op haar tegenstander, ontfutselde haar de bal en roste de bal richting doel. De keepster raakte de bal nog wel, maar kon ‘m alleen van richting veranderen. De bal eindigde in het net achter haar: 0-1. Snel hierna gaf de scheidsrechter het rustsignaal. In de kleedkamer gaf Esmee aan dat de eerste aanname beter moest. De bal sprong te vaak meters van de voet af en dat leidde tot te veel balverlies. Ook werd aangegeven dat er zonder bal veel meer aangeboden en bewogen moest worden: ruimte benutten! Verder was het duidelijk dat we sterker waren, dus moesten we dat ook kunnen uitdrukken in doelpunten. Als de tegenstander zou scoren, zouden ze ook de overwinning kunnen ruiken. Dat was niet de bedoeling uiteraard. Danny gaf aan dat met goed samenspelen en veel druk zetten, er nog wel 4-5 doelpunten bij konden komen. Er volgde ook een omzetting in de opstelling: Esmé en Ysatis ruilden van positie. Nadat de tweede helft was begonnen werd het overwicht van WVV nog groter. Wildervank kreeg de bal niet goed meer van de eigen helft. Het was een kwestie van tijd voordat de Winschoter voorsprong uitgebouwd ging worden. Na een paar minuten was het zover: op het middenveld veroverden we de bal en de steekpass van Esmé belandde in de voeten van Ysatis. Er volgde een koele afronding en de 0-2 stond op het bord. Weer een paar minuten daarna was er een scrimmage voor het doel van Wildervank. De bal werd ingeschoten, geblokt, ingeschoten, door de keepster weggebokst en toen was het Ysatis die de bal met een lob over de keepster in het doel wist te krijgen: 0-3. Wildervank hoopte dat het nu gebeurd zou zijn, want ze hadden de week hiervoor met 12-0 klop gehad van Lewenborg. Helaas was de honger van MO13-1 nog niet gestild. Na een aantal goede combinaties op het middenveld werd Nomindari de diepte ingestuurd. Deze kans liet ze niet liggen, strak in de hoek ging de bal tegen de touwen: 0-4. De toeschouwers werden op zeer goed voetbal getrakteerd door de meiden van WVV. Er werd goed samengespeeld. WVV stond duidelijk als 1 team op het veld en dat team was gekomen voor de 3 punten. Weer volgde een mooie steekpass van Esmé op Ysatis, die tussen 3 tegenstanders in de bal oppikte, verwoestend uithaalde en de keepster kansloos liet: 0-5. Het slotakkoord was wederom voor Nomindari. Vanaf het middenveld werd ze gelanceerd. Een fel schot volgde, de keepster raakte de bal nog wel, maar kon ‘m niet meer keren. Het net bolde en de 0-6 was een feit. Dit was ook de eindstand. Een zeer verdiende overwinning en enorme complimenten voor het team dat in de eerste helft sterk was, maar in de tweede helft onoverwinnelijk leek. Danique had weinig te doen qua reddingen, maar droeg haar steentje bij door goed op te bouwen via de vrijstaande speelsters. Onze verdediging was in de eerste 30 minuten af en toe onrustig, maar groeide tot hoog niveau in de tweede helft. Zeer goed in de duels, zeer goed in de opbouw. Op het middenveld werd in de eerste helft veel ruimte aan de tegenstander gelaten, maar in de tweede helft hadden de meiden het volledig onder controle. Er werd weinig weggegeven en de druk op de tegenstander was enorm. Erg goed gespeeld! Voorin werd goed de diepte gezocht. Af en toe was het te statisch, maar als je continu 3 speelsters om je heen hebt en dan toch tot scoren komt, mag er niet geklaagd worden. Goed gedaan! Na afloop was er uiteraard blijdschap (vooral bij Danique, want er mochten penalties genomen worden) en veel zeer verdiende complimenten. Meiden, jullie hebben vandaag laten zien dat er progressie in het spel zit. Jullie kunnen nog beter, maar laten we vooral zeggen dat jullie het vandaag met zijn 8-en uitstekend hebben gedaan. Toppiejoppie!! Het is helaas wel zo dat ons bekertoernooi er nu op zit: Lewenborg heeft de volle 9 punten uit 3 wedstrijden gepakt en gaat door. Wij zijn keurig 2e geworden met 6 uit 3. Volgende week gaan we naar Nieuw-Buinen voor de 1e competitiewedstrijd.

Uit naar Muntendam en de wedstrijd startte om 9.00 uur. Dat was vroeg opstaan voor de meiden van MO13-1 (en de ouders en trainers uiteraard). De 2e bekerwedstrijd stond op het programma. Na een keurige ontvangst door een official van Muntendam, dook WVV de kleedkamer in. De uitrusting werd in orde gebracht. Daarna vertelde Danny dat er wat omzettingen waren in de opstelling ten opzichte van vorige week: Noora startte op linksback, Ysatis ging centraal op het middenveld beginnen en Esmé kreeg een plek in de spits. De hoop was dat we meer druk naar voren konden zetten, dieper konden spelen en er meer rust aan de bal zou zijn. Daardoor zou het pingpongen van vorige week niet meer moeten voorkomen. WVV begon de wedstrijd ijzersterk. Muntendam werd meteen teruggeduwd in de verdediging en er ontstonden kansen. WVV bouwde netjes op, gebruikte de vleugels en wist daardoor gevaarlijk te worden in de richting van het zwartwitte doel. Ons middenveld bestaande uit Lieke, Ysatis, Nomindari en Sterre kon lekker vooruit voetballen en Esmé kon tussen de verdediging van Muntendam opereren. Na 6 minuten kregen de roodzwarten een corner. Ysatis zette strak voor en het was Esmé die de bal koeltjes langs de doelvrouw van Muntendam wist te plaatsen: 0-1. De Winschoter toeschouwers achter het Muntendammer doel werden nu al gek, terwijl het grootste deel van de wedstrijd nog gespeeld moest worden. WVV bleef sterk doorvoetballen, maar Muntendam werd af en toe gevaarlijk door de verre uittrappen van hun keepster. Het was opletten voor de WVV-defensie. Na dik tien minuten drukte WVV weer door, Ysatis verscheen voor het doel van Muntendam en rondde beheerst af onder de keepster door: 0-2. Er leek niks aan de hand voor WVV. Ok, de tegenstanders waren onsportief verbaal bezig en de scheidsrechter had niet begrepen dat een achterbal vanaf de grond moest worden ingenomen, maar we hadden de wedstrijd onder controle. Rond minuut 15 veranderde dat ineens en zakten we terug. Was het concentratieverlies? Het spel werd slordiger, zwakke passes, te lang doorlopen met de bal, niet goed afronden. Ook ging in onze verdediging een aantal keren iemand onder de bal door, waardoor Danique meer werk kreeg dan nodig was geweest. Waar de 0-3 en 0-4 logisch waren geweest, kwam Muntendam in de 21e minuut terug in de wedstrijd. Uit het niets leidden een opeenvolging van fouten in de Winschoter verdediging tot een eenvoudig, onnodig tegendoelpunt. Het betekende meteen ook dat WVV tot aan de rust zeer goed op haar tellen moest passen. Gelukkig haalden we de rust met 1-2. Esmee deed een korte bespreking in de rust en Danny voegde toe, naar aanleiding van veel geklaag over onsportief gedrag van Muntendam, dat we in eerste instantie met de wedstrijd bezig moesten zijn. Esmee en Danny waren heel duidelijk: als van deze tegenstander verloren zou worden, konden de speelsters lopend naar huis (😊). Wat wel erg goed ging was het winnen van de persoonlijke duels. Dat was duidelijk veel beter dan vorige week. Ook het opbouwen van achteruit en het vinden van de vrije speelster op de flanken was goed verzorgd. Met de zon tegen begon WVV aan de 2e helft. Net als in de 1e helft was WVV sterker, maar anders dan in de 1e helft vielen er niet zo snel doelpunten. We maakten dezelfde fout als in het 2e deel van de 1e helft: te veel lopen met de bal, onnauwkeurig passen en daar kwam ook weer zwak afronden bij. Gelukkig ging het licht aan Muntendammer kant langzaam uit. Aan Winschoter kant speelde Nessa een zeer sterke partij. Samen met Aruna en Noora kon ze elke keer op tijd de angel uit de zwartwitte aanval halen. Ook kwam ze regelmatig op de helft van de tegenstander ter ondersteuning van middenveld en aanval. De Muntendammer keepster bleef proberen met lange ballen de aanval te voeden, maar het kwam er niet meer van. Nomindari was op het middenveld van WVV de gevaarlijkste speelster. Ze werd vaak gevoed door goede passes van Nessa en was haar tegenstander veruit de baas. Jammer genoeg was de eindpass van de Winschoter dames regelmatig onnauwkeurig en kregen we daardoor niet de beloning die we wel verdienden. Uit de zoveelste aanvalsgolf was het  Sterre die met een knal in de rechterhoek de wedstrijd definitief richting de Molenstand wist te halen: 1-3. WVV kwam niet meer echt in gevaar en kon juichen na het laatste fluitsignaal van de scheidsrechter. Vreemd genoeg werden er geen penalties genomen en ook de high-five ontbrak, maar de vreugde was er niet minder om. Met 3 punten in de pocket ging WVV op huis aan. Het bezet nu de 2e plaats achter Lewenborg en voor Muntendam en Wildervank. Goed gedaan dames! Volgende week de laatste bekerwedstrijd uit tegen Wildervank, dat vandaag met maar liefst 12-0 naar huis gespeeld werd door Lewenborg. We gaan het 12 september vanaf 9.00 uur beleven!